Kao u bajci u kojoj je vreme na trenutak stalo, ovaj grad je uspeo da očuva šarm prošlosti, i da ga na čudesan način spoji sa duhom ljudi, godina i vremena koji su dolazili i prolazili kroz zaseoke i ulice nekada graničarskog grada i vojničke varoši. Svi ti različiti narodi, zajedno sa svojim osobenostima i karakteristikama dali su jedinstveni pečat ovoj vojvođanskoj varošici koji ona danas sa ponosom nosi.
Od naselja Cobor sent Mihalj, kako se Sombor prvi put u nekim zapisima pominje, do sedišta paše i nahije kada je pripadao Segedinskom sandžaku, preko vojne varoši do slobodnog i kraljevskog grada. Prošli su vekovi, različita uređenja i ljudi a ovaj grad je opstajao, menjajući svoje obrise i izgled, ali nikada srž i nepopravljivi duh i šarm.
Upravo ta različita uređenja i ljudi, učinili su da Sombor ili „Zelengrad“ kako ga još nazivaju, dobije današnje obrise. Obrise, koji su od njega načinili jednu mirnu varošicu, jednu „Firencu u malom“ sa fascinantnom arhitekturom, drvoredima dugim 120 kilometara i starim fijakerima, koji mu daju romantičnu notu.
Idiličnu atmosferu Sombora upotpunjuju i veliki broj salaša i etno kuća, koje okružuju grad. Razbacani po vojvođanskim ravnicama, izolovani od gradske gužve, čine idealna mesta za odmor uz srpsku tradiconalnu kuhinju, domaću rakiju i vino, i zvuk tamburice. Neki salaši su stari preko sto godina i predstavljaju prave etno muzeje sa mnoštvom starih i autentičnih predmeta, koji oslikavaju klasičan vojvođanski način života.
Srce Sombora čine četiri venca, odnosno ulice kojima su obuhvaćene najveće znamenitosti i građevine. Venci posvećeni srpskim vojvodama iz Prvog svetskog rata Živojinu Mišiću, Stepi Stepanoviću, Radomiru Putniku i Petru Bojoviću ispunjavaju centar ovog mesta draguljima arhitekture raznolikih stilova stvarajući unikatan i fascinantan spoj lepote, stila i različitosti.
Gradska kuća predstavlja najreprezentativnije zdanje neoklasicizma i dragulj u urbanističkoj fizionomiji Sombora.
Nastala je na temeljima palate koju je davne 1718. godine podigao grof Jovan Branković. Godine 1749. je preuređena, a današnje temelje dobila je 1842. godine.
Oduvek je bila poprište bitnih događaja, a zbog svoje gracioznosti, lepote i vrednosti proglašena je za kulturno dobro od velikog značaja.
U zgradi sa odlikama eklektizma koju je 1870. godine izgradio bogati trgovac Anton Fernbah, danas se nalazi regionalni muzej ili gradski muzej sa bogato opremljenim odeljenjima koja su tematski podeljena na: arheološko, numizmatičko, etnološko, istorijsko…
Vrednim zbirkama, stilom i lepotom ovaj muzej privlači veliki broj posetilaca Sombora koji žele da uživaju u kulturnim i istorijskim znamenitostima.
Na Trgu Svetog Đorđa najviše pažnje privlači istoimena velika pravoslavna crkva izgrađena 1761. godine na temeljima stare turske crkvice.
Barokno – rokajni stil, izuzetno vredan ikonostas Pavla Simića sa 77 ikona različite veličine, ali i mnoštvo vitraža, predmeta od plemenitog metala i barjaka zanatskih cehova, doprineli su da i ova crkva dobije status kulturnog dobra od velikog značaja.
Crkva Presvetog Trojstva i Plebanija
Podigli su je oci franjevci, a ono što je čini posebnom su orgulje iz 1771. godine. Plebanija je zdanje iz 1743. godine, i predstavlja sedište gradske istorije, jer je u njoj 1749. godine Somborcima predata Povelja carice MarijeTerezije. Južnu fasadu ovog zdanja istančane arhitektonske lepote upotpunjuje sunčani sat iz 1852. godine.
Pored ovih zdanja arhitektonsko, kulturno i istorijsko bogatstvo Sombora čine i Kamelićanska crkva, Srpska čitaonica, Galerija „Milan Konjović“, Županijsko zdanje, Manastir Svetog Arhiđakona Stevana i mnoge druge građevine.
Ipak, lepota ovog grada nije samo u velikom broju istorijskih spomenika, već i u bogastvu zelenih površina, koju čini preko 18 000 stabala i dugih, prelepih aleja koju oduzimaju dah.
Kompletan užitak je da se drvoredima provozate nekim od starih fijakera koji su obeležje ovog malog vojvođanskog mesta koji ima mnogo toga da pokaže i pruži.
Kako doći do Sombora?
Iz Beograda polazi dvadesetak autobusa za Sombor svakog dana. Skoro svi saobraćaju preko Novog Sada. Udaljenost je 175 km.
Iz Subotice i Vrbasa saobraća pet vozova dnevno. Takođe postoji i voz iz Novog Sada za Sombor.
Dodatne informacije o polascima i dolascima autobusa, možete dobiti od autobuske stanice u Somboru čiji su brojevi telefona 025/482-078 ili 025/44-11-66.
Brojevi telefona železničke stanice u Somboru su 025 / 25-922 i 025 / 25-562.
Kada ste već ovde, ne propustite…
Šumsko gazdinstvo “Sombor” gde možete uživati u posmatranju ptica, safariju, ribolovu i naširoko poznatom lovu.
Čonopljansko jezero, specijalni rezervat prirode “Gornje Podunavlje”, u kome u organizovanim turama možete razgledati Rezervat, uživati u vožnji brodom od Apatina do ušća reke Drave u Dunav, i od Apatina do Lavača.
Apatin – gradsko naselje u Bačkoj, smešteno na levoj obali Dunava, gde čini granicu sa Hrvatskom. Poznato je po svojim prirodnim bogastvima, kao i čuvenoj Međunarodnoj marini koja spada u red najsavremenijih marina na Dunavu.