Srpska književnost bogata je plodnim piscima i pesnicima čijim perima su napisana neka od najlepših književnih ostvarenja.

Počev od Miroslavljevog jevanđelja, prvog sačuvanog spomenika srpske književnosti koje je našlo mesto i u UNESCO bioblioteci „Pamćenje sveta“, pa do savremenih dela velike vrednosti i značaja, ovu oblast kulture obeležili su mnogobrojni književni biseri.

Zapaženija dela srpske srednjovekovne književnosti su „Žitije Svetog Simeona“, „Hilandarski tipik“ i “Zakonopravilo“ prvog sprskog arhiepiskopa Svetog Save, delo monahinje Jefimije „Pohvala knezu Lazaru“, „Žitije despota Stefana Lazarevića“ koje je napisao Konstantin Filozof, ali i zapisi Stefana Prvovenčanog, Teodosija Hilandarca, Jelene Lazareve Balšić, Konstanstina Mihailovića i drugih.

Za vreme turske vladavine ovim prostorima, razvila se velika usmena epska i lirska književnost izuzetne lepote. Ona se prenosila sa “kolena na koleno”, usmenim putem, a najlepše su je pevali i pripovedali narodni pevači uz gusle. Na hiljade dužih i kraćih kako epskih, tako i lirskih pesama, obeležile su ovaj period srpske književnosti. Dok se tematika epskih pesama ogledala u proslavljanju ustaničkih pobeda, lirske su uglavnom bile vezane za narodne običaje, obrede, ljubavne doživljaje i žalosti.

Vuk Stefanović Karadžić prvi je zabeležio veliki broj ovih pesama u pisanoj formi, a i sam je bio tvorac nekih od najvažnijih ostvarenja srpske književnosti. Vukova dela koja su postavila temelj za savremeni standardni srpski jezik su prvo i drugo izdanje “Srpskog rječnika”, kao i prevod “Novoga zavjeta”. Ovaj period obeležila su i dela poput Njegoševog “Gorskog vijenca” , Sterijinog “Kir Janje”, ali i neke od najlepših pesama kao što su “Kaži mi kaži”, “Kad mlidijah umreti”, “Moja otadžbina”, “Veče” i dr.

Za najpoznatija dela srpske književnosti smatraju se ostvarenja najznačajnijeg pisca XX veka i jedinog  Nobelovca, Ive Andrića. „Na Drini Ćuprija”, “Travnička hronika”, “Gospođica”, “Prokleta avlija”, “Ex Ponto” i “Znakovi pored puta”, prevedena su na nekoliko svetskih jezika. Pored Andrićevih dela, u sam vrh srpske književnosti svrstavaju se romani “Derviš i smrt” i “Tvrđava” pisca Meše Selimovića, kao i “Ivkova slava”, “Zona Zamfirova” i “Pop Ćira i pop Spira”, jednog od najčitanijih pisaca Stevana Sremca.

U najveća ostvarenja savremene srpske književnosti spadaju romani “Bašta, pepeo” i “Peščanik” Danila Kiša, “Zlatno runo” Borislava Pekića,  “Kad su cvetale tikve” Dragoslava Mihailovića, ali i legendarna dela Dušana Kovačevića “Maratonci trče počasni krug”, “Balkanski špijun”, “Urnebesna tragedija.”

Ova rubrika vas vodi na zanimljiv put kroz najsjajnije domete srpske književnosti!