Vaznesenjska crkva u Beogradu je srpska pravoslavna crkva posvećena Vaznesenju Gospodnjem (Spasovdan) a nalazi se u ulici Admirala Geprata u broju 19. U crkvi se nalaze vredne ikone i freske, kao i prvo zvono koje se nakon nekoliko vekova od otomanske okupacije začulo u Srbiji.
Crkva je podignuta 1863. godine u epohi romantizma sa stilskim karakteristikama srpskog srednjovekovnog sakralnog graditeljstva, po ugledu na stare srpske manastire, a najvišena Ravanicu. Inicijativu za gradnju crkve dali su knez Mihailo Obrenović i mitropolit Mihailo koji su predvideli da ovo bude „garnizonska crkva“ namenjena vojsci.
Projekat Vaznesenjske crkve izradili su Pavle Stanišić i Jovan Ristić, a ikonostas iz 1881. godine delo je Stevana Todorovića. Njegove najlepše kompozicije u crkvi su: Stefan Dečanski dobija vid, Postriženje Svetog Save, Prijem Svetog Simeona u Hilandar.
Živopis je uradio ruski akademski slikar Andrej Bicenko koji je oslikao vladare Srbije po kopijama srpskih srednjovekovnih fresaka, uglavnom iz zadužbina dinastije Nemanjića. Oni su prikazani u bogatim odorama, u uspravnom stavu, držeći u rukama svoje zadužbine.
U porti Vaznesenjske crkve nalaze se dve crkvene kuće i zvonik, u kome je danas pet zvona različite veličine i porekla. Među njima je i zvono stare Saborne crkve koje se smatra najznačajnijom istorijskom relikvijom među zvonima beogradskih crkava.
Vaznesenje Gospodnje
Vaznesenje Gospodnje (Spasovdan) označava dan kada se Isus uzneo na nebo. Uvek pada u četvrtak, šeste nedelje posle Vaskrsa.
Nakon viševekovne otomanske zabrane zvuka crkvenog zvona u Srbiji, upravo je ono 15. februara 1830. godine oglasilo da je Srbija sultanovim Hatišerifom iz provincijskog prešla u status vazalne kneževine sa sopstvenim sudovima i administrativnim organima.
U crkvi se čuva i originalni barjak Uprave Beograda, a pošto je Spasovdan krsna slava grada, svake godine toga dana iz Vaznesenjske crkve nakon liturgije kreće litija koja prolazi beogradskim ulicama i na kraju se u nju vraća.
Kako je crkva izgrađena u novom delu grada u kome su živeli bogatiji ljudi, u svom pokretnom fondu ona čuva vredna poklonjena dela. Među značajnijima su ikona Bogorodice sa Hristom nepoznatog domaćeg zografa, ikona Svetog Dimitrija, nekoliko ruskih ikona sa srebrnim okovom, veliki broj zlatarskih radova i starih knjiga.
Vaznesenjska crkva je mnogo puta razarana. Stradala je u oba svetska rata, pa je tek svoju stogodišnjicu obeležila potpuno obnovljena. U njenom dvorištu, u obliku krsta uzdiže se spomenik nastradalima u tim razaranjima.
