Posebnost kojom je prožeta srpska književnost od samih začetaka pa do danas obogatila je raskošnu baštu svetske književnosti. Na nastanak i razvoj srpske pismenosti, ali i na njeno konstantno oplemenjivanje novim sadržajima, uticali su mnogobrojni srpski pisci i pesnici. Od najstarijeg spomenika na srpskom jeziku Miroslavljevog jevanđelja, pa do savremene srpske književnosti prošlo je devet vekova koje su obeležili značajniji književni pravci i stilovi, kao i književnici koji su ostavili neizbrisive povesti o jeziku, pismu, i vremenu u kojem su živeli.
Prva pisana književnost javlja se u doba dinastije Nemanjića, koju su obeležila žitija Svetog Save o ocu Stefanu Nemanji i bratu Stefanu Prvovenčanom. To su ujedno i prva važna dela ranije srpske književnosti. Pored Svetog Save, tvorci srpske srednjovekovne književnosti su Konstantin Filozof, Stefan Lazarević, Teodosije Hilandarac, Monahinja Jefimija, Stefan Prvovenčani, Jelena Lazareva Balšić…
Pod turskom vladivinom dolazi do zastoja u stvaranju i napretku srpske književnosti. Period do sredine XVIII obeležili su stalni ratovi, borbe i dve velike seobe Srba, a književnost je bila pod dominatnim uticajem crkve. Do preokreta dolazi posredstvom dva najveća srpska prosvetitelja i reformatora – Dositeja Obradovića i Vuka Stefanovića Karadžića. U to vreme javljaju se i drugi značajni srpski pisci poput Jovana Rajića, Zaharija Orfelina, Lukujana Mušickog, Jovana Hadžića i Đorđa Maletića.
Ovaj period označio je i početak prave srpske književnosti. Nižu se značajna imena poput najpoznatijeg srpskog dramskog pisca Jovana Sterije Popovića, Petra II Petrovića Njegoša, prote Mateje Nenadovića, ali i pesnika Branka Radičevića, Jovana Jovanovića Zmaja, Đure Jakšića i mnogih drugih. Veliki doprinos srpskoj književnosti dao je i komediograf Kosta Trifković, kao i najpoznatiji srpski realisti Svetozar Marković, Milovan Glišić, Jakov Ignjatović, Laza Lazarević i Janko Veselinović. Među prirpovedačima ovog vremena izdvajaju se Simo Matavulj i Stevan Sremac.
Početak XX veka donosi generaciju pisaca i pesnika realističkog kruga ali sa novim temama. Ovu epohu obeležili su Ivo Ćipiko, Bora Stanković, Radoje Domanović, Vojislav Ilić i Branislav Nušić. Najpoznatiji pesnici prve polovine XX veka bili su Jovan Dučić, Milan Rakić, Aleksa Šantić, Vladislav Petković-Dis i Sima Pandurović, a najpoznatiji prozni pisac Isidora Sekulić.
Nesumnjivo najveći književnik XX veka i ujedno jedini srpski Nobelovac bio je Ivo Andrić, a u stopu ga prati još jedan velikan srpske književnosti – Meša Selimović. Ovu epohu obeležila je i jedna od najpoznatijih srpskih pesnikinja Desanka Maksimović, zajedno sa Milošem Crnjanskim.
Stranice srpske književnosti ispisivali su, i, i dalje ispisuju savremeni pisci poput Borislava Pekića, Danila Kiša, Momo Kapora, Brane Crnčevića, Matije Bećkovića i mnogih drugih.[ultimate_spacer height=”30″][dt_fancy_title title=”Povezani članci” title_align=”left” title_size=”normal” title_color=”accent” el_width=”100″ title_bg=”disabled” separator_color=”default”][ultimate_spacer height=”30″ height_on_tabs=”” height_on_tabs_portrait=”” height_on_mob_landscape=”” height_on_mob=””]
