Stopića pećina čuvena je po 10 metara visokom podzemnom vodopadu, a specifična je i njena klima: leti je u pećini toplo a zimi hladno
Jedna od najvećih atrakcija u užičkom kraju na zapadu Srbije svakako je Stopića pećina, koja se nalazi na levoj obali reke Prištavice, na nadmorskoj visini od 711 metara. To je rečna pećina, kroz koju i danas protiče Trnavski potok.
Pećina ima impresivni ulaz visine 18 i širine 35 metara, a nalazi se na 711,18 metara nadmorske visine. Njena glavna atrakcija je podzemni vodopad, visok 10 metara.
Stopića pećina sastoji se iz pet celina. To su Svetla dvorana, Tamna dvorana, Velika sala sa kadama, Kanal sa kadama i Rečni kanal.
Iako nije naročito bogata pećinskim ukrasima, ona ima veoma zanimljive bigrene kade, koje se izdvajaju svojom veličinom i dubinom, koja kod nekih iznosi i do sedam metara.
Stopića pećina ima klimu koja zavisi od spoljašnjih vremenskih uslova – zimi je u njoj hladno, leti toplo – a i voda iz Trnavskog potoka doprinosi mikroklimi pećine. Istraženi deo pećine je dug oko 1.600 metara, koji jednim delom čini podvodni sistem kanala.
Krečnjački sloj u pećini datira iz perioda triasa i debeo je više od 100 metara.
Za posetioce je uređen ulazni deo dužine nekoliko stotina metara koji obuhvata Svetlu dvoranu, Tamnu dvoranu i Dvoranu sa kadama. Istraženi deo pećine je dug oko 1.600 metara, koji je jednim delom podvodni sistem kanala.
Merenjem protoka vode utvrđeno je da kroz Stopića pećinu ističe oko tri puta manje vode nego što se uliva u Ponor, tako da je izvesno da postoji još neotkrivenih kanala kojima voda ističe.
Stopića pećina je udaljena oko 30 kilometara od Užica i 19 kilometara od turističkog centra, planine Zlatibor, na putu za Sirogojno. Pećina je vrlo blizu puta koji, u stvari, prolazi iznad nje i pristupačna je za posetioce.
Prilaz pećini je od nedavno potpuno uređen, za razliku od prethodnih godina kada se do nje stizalo strmim šumskim stazama. Stopića pećina sada je dostupnija turistima jer su izgrađeni: put koji dolazi blizu pećine, veliki parking i, kamenom ozidana, pristupna staza koja vodi pravo do ulaza, a zatim preko mostića i u unutrašnjost pećine koja je veštački osvetljena.
Stopića pećina posebna je i po velikim bigrenim kadama koje su stvorene naslagama rastvorenog krečnjaka i izuzetno su atraktivne. Veliki broj kada raznih veličina formiraju kosi zid preko koga se voda stalno preliva. Veličine kada dostižu i 12 metara dužine i do sedam metara dubine.
Od dela pećine sa bigrenim kadama staza vodi do podzemnog vodopada nazvanog “Izvor života“, visokog oko 10 metara, ispred koga vam ponestane dah i gde doživite potpuno oduševljenje stvaralačkom moći prirode.
Stopića pećina prvi put se u pisanim izvorima pojavljuje 1901. godine u zapisniku Srpskog geološkog društva, a početna istraživanja uradio je poznati srpski naučnik Jovan Cvijić 1909. i 1913. godine.
Prvi istraživači Stopića pećine bili su češki speleolozi koji su, uz pomoć posebne ronilačke opreme, 1984. godine ustanovili da se pod zemljom nalaze hodnici i pet dvorana na dužini od dva kilometra.
Gde je Stopića pećina i kako do nje doći?
Ukoliko dolazite iz pravca Beograda, potrebno je da pređete oko 250 km, a najbolje je da pođete magistralnim putem za Crnu Goru do Zlatibora, odakle do Stopićke pećine ima još 19 km severoistočno.
Ukoliko dolazite autobusom, do Zlatibora su česti polasci iz svih većih gradova Srbije, a od Zlatibora do pećine preporučujemo taksi prevoz.
Kada ste ovde, ne propustite…
Drvengrad, jedinstveno etno-selo na Mećavniku, izgrađeno po zamisli poznatog filmskog reditelja Emira Kusturice.
Na istom putu možete da posetite Kremnu, legendarno selo, dom najvećih srpskih proroka – Tarabića.
Ako se nađete ovde u julu, ne propustite Zlatiborski sabor trubača koji tradicionalno okuplja najbolje trubače iz zlatiborskog kraja i veliki broj gostiju iz zemlje i sveta, kao pred takmičenje za Sabor trubača u Guči koji se takođe održava krajem jula. Guča je udaljena od Zlatibora 43 km.
Obavezno probajte specijalitete tradicionalne kuhinje – kajmak, sir i pršutu – ali i “komplet lepinju”, specijalitet užičkog kraja.
Foto: Tamburix/Wikimedia commons
