Zvona male, skromne, rustične Karađorđeve crkve sa jednim od najlepših duboreznih ikonostasa, prva su koja su oglasila oslobođenje Srbije od viševekovnog turskog ropstva. Uz crkvu, Karađorđe je u podnožju Oplenca podigao čitav utvrđeni grad od koga su danas kao nemi svedoci postojanja ovog grada ostali kula sa konakom i crkveni zvonik.
Nekada utvrđeni grad opasan velikim pravougaonim kamenim zidinama i kulama, danas izgleda više kao jedno prostrano dvorište sa konakom i crkvom. Duh borbe, zamisao i želja naroda i njegovog vođe je ono što i danas čini ovaj grad jakim i moćnim. Stari beli kamen od koga je zidan, kao i trem oivčen lukovima daju posebnu čar i toplinu ovoj staroj građevini.
Konak je 1811. godine imao sedam soba, trpezariju, prostoriju u kojoj se držala oprema za konje i bio je povezan sa jugozapadnom gradskom kulom, u čijim su se zidovima debelim 1,5 metar držali otvori za puškarnice. Iako nije bio pismen, Karađorđe je iznad svega uvažavao školovane ljude, pa je razumljivo što je u svom prestonom gradu podigao i školu. Zajedno se većim delom grada, škola je srušena a pretpostavlja se da se nalazila u crkvenom dvorištu.
Sačuvani deo konaka danas pruža jedinstvenu mogućnost posetiocima da razgledaju predmete, dokumente, relikvije i slike iz života Karađorđa, u ambijentu u kome je Vožd živeo i radio. Posebnu dragocenost ovog prostora čini i čuveni Karađorđev top, koji je dobio ime po turskoj reči aberdar, što znači glasnik. Karađorđe ga je koristio kako bi obaveštavao narod o važnim događajima, a zanimjivost je da danas na topu nedostaje desna ručka, koja je odlomljena kako bi se od nje načinila kruna kojom je 1905.godine krunisam kralj Petar I.
Uz konak posebno mesto u Karađorđevom gradu, zauzima i crkva Presvete Bogorodice ili Karađorđeva crkva. Ova jednobrodna građevina, podignuta 1811. godine oličenje je umetnosti, duhovnosti i tradicionalnosti. Svaki detalj u ovoj crkvi odiše skromnošću i toplinom, a njena zvona su se prva oglasila u oslobođenoj Srbiji. Posebni dragulj ove crkve čini velelepni ikonostas u duborezu sa maštovitim prepletima i kopijama srednjovekovnih ikona.
Karađorđev konak i crkva jesu svojevrstan istorijski spomenik i dokaz burnih događaja u Topolskom kraju, ali i kulturna i društvena znamenitost koja svojom lepotom i skromnošću, kao kontrast veličanstvenoj Crkvi Sv. Đorđa, zadivljuje i pleni posetioce Oplenca.